hərəkətli — sif. 1. Hərəkət edən, dayanmaz, qərarsız, mütəhərrik. Maşının hərəkətli hissələri. 2. məc. Çox hərəkət edən, qərar tapmayan; diri, diribaş, qıvraq. <Rüstəm:> Necə xanımlar: şəhbaz baxışlı, ahu gözlü, şirin hərəkətli, şəhd sözlü! Sən də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızğın — sif. 1. Çox isti, çox qızmış halda olan, yüksək hərarətli; qaynar, yandırıcı. Qızğın dəmir. Qızğın ütü. Qızğın maşa. Günəşin qızğın şüaları. 2. məc. Coşqun, hərarətli, alovlu, atəşin, ehtiraslı. Qızğın məhəbbət. // məc. Həyəcanlı, dərin hissləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşqli — sif. Hərarətli, həyəcanlı, ehtiraslı. Eşqli qəlb. – Qan salmağa aralığa; Çox eşqli pərvanəsən. «Qurbani». <Rüxsarə> . . ancaq Həsənin hərarətli nəfəsi ilə eşqli dodaqlarını hiss edirdi. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaynar — sif. 1. Qaynama halında olan; yandırıcı, çox yüksək hərarətli; dağ, büryan. Qaynar su. Qaynar çay. Çiy tərəvəzi və meyvəni xörəyə salmadan əvvəl, yaxşı yumaq və üstünə qaynar su tökmək lazımdır. – Sabun zavodunda işləyən <Kərim xan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hədid — ə. 1) dəmir; 2) m. şiddətli, kəskin; 3) m. hərarətli, isti; 4) m. acıqlı, hirsli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
etimadlı — sif. Etibarlı, inanılan, bel bağlanıla bilən, sədaqətli. Etimadlı adam. – Məktub Zahir Bəlxinin ən etimadlı qulamı olan Bəsirə tapşırıldı. M. S. O.. Professorun hərarətli və etimadlı danışığı hamının diqqətini cəlb etmişdi. M. C.. <Sarxan> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilıq — sif. 1. Azacıq isti, nə soyuq, nə isti, hərarətcə mülayim. İlıq su. – Bayırda ilıq bir bahar havası tənəffüs edilirdi. S. H.. İlıq günəş lopa lopa buludların arasından üzünü göstərib, havanı qızdırmağa, yeri qurutmağa başlamışdı. Ə. Ə.. Günəşin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
odlu — sif. 1. Odu olan; yanar, alovlu, közərən. Odlu ocaq. – Çox zaman qurduğum tələ dəki quşlar yerinə gözlərimə anamın dəhşətlə təsvir etdiyi əllərində odlu kösövlər olan inkirminkirlər görünürdü. M. İ.. Səbzəlinin dodaqlarından papirosun odlu qoru… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atəşbar — f. 1) od yağdıran, çox isti, yandırıcı; 2) m. hərarətli, qızğın, qızmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
